|
 |
Eén: Dossierpagina Voorbij De Grens |
19/09/2008 |
 |
Vanaf maandag 1 september 2008
Afleveringen
Aflevering 7 - 13 oktober 008
Vier maand na de trektocht blikken de deelnemers terug op het avontuur. Sven heeft een belangrijke nieuwe stap kunnen zetten in de aanvaarding van zijn handicap. Vincent heeft zijn angst om te stappen overwonnen. Sylvie is afgestudeerd en begint aan een zelfstandig leven als volwassen vrouw. Sam heeft besloten om met zijn vriendin een gezin te stichten. Zelfs Anita heeft een stap vooruit gezet, maar ze blijft worstelen met de aanvaarding van haar handicap.
Aflevering 6 - 6 oktober 2008
Iedereen wil de expeditie doen slagen en de Caribische Zee bereiken in 18 dagen, maar de laatste loodjes wegen ook nu het zwaarst. Ze moeten zich een weg kappen door de dichte jungle en zakken vaak weg in de modder. s’ Avonds in het kamp beginnen alle deelnemers te beseffen dat ze een uniek avontuur beleefd hebben. Sommigen voelen nu al dat ze als een ander mens naar België zullen terugkeren.
Aflevering 5 - 29 september 2008
De groep is per helikopter naar Jontales gebracht, in het centrum van het land. Te paard trekken ze naar het oosten. Door de vermoeidheid ontstaan er ruzies en conflicten. Vooraleer ze de jungle intrekken, proberen Henk en Sam de brokken te lijmen, want als ze niet samenwerken wordt de jungletocht een grote mislukking.
Aflevering 4 - 22 september 2008
Het stormt op vulkaan Concepción. Regen, koude en hevige rukwinden maken de klim naar de top op 1600 meter bijna onmogelijk. Bijna onmogelijk: elke deelnemer wil absoluut de top halen, maar ze moeten de rolstoelen achterlaten in het kamp. Anita en Henk slepen zich langs de flank omhoog naar de top. Wie haalt het? Wie niet?
Aflevering 3 - 15 september 2008
De groep start vol moed (maar ook twijfel) aan de klim van de vulkaan Concepción, 1600 meter hoog. Iedereen wil tot het uiterste gaan, voorbij de grenzen van hun beperkingen. Ze moeten op één dag tijd tot op 1000 meter raken, want dat is de enige plek waar ze kunnen overnachten. Pieter jaagt de groep op om dat doel te bereiken. Iedereen gaat ver; te ver? Vincent stort ineen. De groep zoekt oplossingen om met iedereen samen boven te raken.
Aflevering 2 - 08 september 2008
Dag 3 start met veel emoties: mag Sylvie haar avontuur voortzetten, of moet ze terug naar België? De karavaan trekt het binnenland in. Ze hebben drie dagen tijd om over de heuvels van Rivas het meer van Nicaragua te bereiken. Op de steile heuvels krijgt vooral Sam op zijn twee prothesen het moeilijk. In België heeft hij nog nooit meer dan acht kilometer gestapt. In Nicaragua breekt hij al zijn records. Dove Jef bewijst zijn nut voor de groep, maar hij voelt zich steeds meer geïsoleerd en wordt verteerd door heimwee. De groep beseft dat ze zonder Jef niet verder kunnen.
Aflevering 1 - 01 september 2008
Vol enthousiasme beginnen de tien Vlamingen aan de trektocht. Hun eerste uitdaging is een traject van 18 kilometer door het mulle strandzand langs de Stille Oceaan naar visserdorpje Astillero. Anita trekt met haar rolstoel de hele groep op gang, maar ze wordt bijna meegesleurd door een grote golf. Vincent ziet de hele expeditie als het verlengde van zijn revalidatie. Normaal zit hij in een rolstoel, maar nu probeert hij zoveel mogelijk met krukken te stappen. Iedereen helpt elkaar en zo ontstaat er snel een hechte band. Alleen de dove Jef voelt zich wat uitgesloten. Iedereen praat door elkaar. Daardoor kan hij niet liplezen. De tropische hitte speelt iedereen parten. Kleine Sylvie wordt geveld door een zonneslag. Wanneer de groep Astillero bereikt, neemt de expeditiearts haar discreet mee. Ze zal misschien moeten gerepatrieerd worden.
Introductie
Afgelopen voorjaar trok fotografe Lieve Blancquaert voor het nieuwe Eén-programma ’Voorbij de Grens’ samen met tien mensen met een fysieke of sensoriële handicap naar Nicaragua.
Samen gaan ze hun grenzen verleggen tijdens een avontuurlijke tocht door het Midden-Amerikaanse land met zijn oerwouden, bergen, rivieren en steppen.
Lieve vervangt Marc Herremans, die tot zijn spijt, maar door fysieke problemen gedwongen, moet afzien van het project.
’Voorbij de Grens’ is een nieuw programma van Eén dat wil tonen waartoe mensen met een fysieke of sensoriële handicap in staat zijn. Bijvoorbeeld: een trektocht op eigen kracht door de wildernis van Nicaragua. De tien deelnemers hebben twee dingen gemeen: ze leven met een handicap én ze willen bewijzen dat die handicap geen belemmering hoeft te zijn om wat dan ook te doen. Wie dat allang heeft bewezen, is Marc Herremans. Dat staat buiten kijf. Maar na zijn bovenmenselijke inspanningen in de Australische Crocodile Trophy in oktober jl. moet hij het noodgedwongen toch wat rustiger aan doen. Daarom geeft hij de fakkel van ’Voorbij de Grens’ nu door aan Lieve Blancquaert.
Marc is ervan overtuigd dat Lieve de perfecte begeleidster en mentale coach is voor het team dat op expeditie gaat naar Nicaragua: ’Lieve is een bijzondere vrouw met een geweldig inlevingsvermogen. Ze heeft zin voor avontuur en de juiste teamspirit. Ze kan mensen enthousiasmeren en moed inspreken. Ze zal een grote meerwaarde geven aan de groep’.
Ook Lieve zelf ziet het helemaal zitten: ’Ik kijk geweldig uit naar het avontuur in Nicaragua. Naar de trektocht en de obstakels die we zullen moeten overwinnen, maar vooral ook naar de interactie met de andere deelnemers, het groepsgevoel en de manier waarop we samen onze grenzen zullen verleggen. Want ik heb dan wel geen fysieke handicap, maar ik heb zo’n idee dat ik qua mentale kracht en doorzettingsvermogen nog heel wat zal kunnen leren van de andere deelnemers.’
Die deelnemers zijn geen topatleten, maar mensen met pit en teamspirit, die als groep de eindstreep willen halen. Het zijn dynamische mensen met een onafhankelijke geest. Mensen die hun plan kunnen trekken en die niet willen dat hun handicap hun leven beperkt. Mensen die in Nicaragua een prachtig avontuur willen beleven, en individueel en in groep grenzen willen verleggen.
Lieve Blancquaert zal in Voorbij de grens niet de rol spelen van presentator of reisbegeleider, maar is ’part of the team’, luisterend oor en motiverende coach van de groep. En uiteraard zal zij ook haar fototoestel meenemen om het avontuur te vereeuwigen zoals alleen zij dat kan. In een fotoboek zal iedereen achteraf het relaas van de tocht kunnen lezen.
|
|
|
Index
