Index
't Is intussen al 35 jaar dat Raymond van het Groenewoud in 't vak zit. Als solo-muzikant wel te verstaan, want daarvoor was hij reeds pianist in het orkest van Johan Verminnen.
Het optreden was dik in orde. Z'n begeleidingsgroep De Straffe Mannen bewezen dat ze nog steeds een gebeitelde groep zijn waar je geen centimeter in kan veroeren. 2de nummer in de set was Maria Maria Ik hou van jou, de eerste single waar het allemaal mee begon. Helemaal onterecht is het nummer een grandioze flop geworden in het jaar dat het verscheen. Gelukkig hebben het liedje intussen eerherstel gekregen en is het een klassieker van de man geworden. We hebben ook nog wat recent werk uit z'n jongste cd Mr. Raymond gekregen (Weg met Amerika, Zoals gewoonlijk, De Lucaskinowsky,...) alsook ouder onbekend werk (Mama moet komen, Goesting,...) afgewisseld met de gekende nummers uiteraard (2 meisjes, Cha cha cha, Liefde voor muziek, Je veux de l'amour,...). Ook kregen we een nummer te horen dat waarschijnlijk nieuw is, maar waar de tekst nog zal moeten afgewerkt worden (Kip aan 't spit). Dé verrassing van de avond was dat Jan Decleir plots mee het podium opkwam om enkele nummers mee te spelen.
Dit was een geniaal optreden. Hopelijk kan Raymond nog zo enkele jaren doorgaan op dit niveau, want we hebben hem zo graag. Tot deze zomer ergens in een festivaltent zou ik zeggen!
Het optreden was dik in orde. Z'n begeleidingsgroep De Straffe Mannen bewezen dat ze nog steeds een gebeitelde groep zijn waar je geen centimeter in kan veroeren. 2de nummer in de set was Maria Maria Ik hou van jou, de eerste single waar het allemaal mee begon. Helemaal onterecht is het nummer een grandioze flop geworden in het jaar dat het verscheen. Gelukkig hebben het liedje intussen eerherstel gekregen en is het een klassieker van de man geworden. We hebben ook nog wat recent werk uit z'n jongste cd Mr. Raymond gekregen (Weg met Amerika, Zoals gewoonlijk, De Lucaskinowsky,...) alsook ouder onbekend werk (Mama moet komen, Goesting,...) afgewisseld met de gekende nummers uiteraard (2 meisjes, Cha cha cha, Liefde voor muziek, Je veux de l'amour,...). Ook kregen we een nummer te horen dat waarschijnlijk nieuw is, maar waar de tekst nog zal moeten afgewerkt worden (Kip aan 't spit). Dé verrassing van de avond was dat Jan Decleir plots mee het podium opkwam om enkele nummers mee te spelen.
Dit was een geniaal optreden. Hopelijk kan Raymond nog zo enkele jaren doorgaan op dit niveau, want we hebben hem zo graag. Tot deze zomer ergens in een festivaltent zou ik zeggen!
