Index
Amper 17 was ze toen ze de zangeres - zeg gerust: nachtegaal - van Hooverphonic werd. Grote Geike Arnaert, uit het onooglijke kleine dorpje Westouter in het West-Vlaamse heuvelland. Vandaag, bijna elf jaar later, houdt de frontvrouw het voor bekeken bij wat als één van Vlaanderens populairste popgroepen genoemd mag worden. Hooverphonic verwierf naam en faam, met Geike meer nog dan met de vorige zangeres Kyoko Baertsoen. Hooverphonic bracht vorig jaar rond deze tijd nog het album The President of the LSD Golf Club uit, haalde met vorige platen goud, stond op het hoofdpodium van Werchter en was een welgekomen gast in zalen van Berlijn tot Athene. Even slikken dus toen gisteravond bekend raakte dat de stem van de groep vaarwel zegt.
'Maar Hooverphonic blijft zeker ook zonder Geike bestaan', klinkt het bij het management Music and Roses. 'Alleen is nog niet zeker in welke formatie. Misschien komt er één nieuwe zangeres, misschien wel vijf. In elk geval heeft de beslissing van Geike niks met ruzie binnen de groep te maken. Geike ambieert nu een solocarrière in de muziekwereld, en daarvoor was het nodig om er even tussenuit te knijpen.'
In die context is het welhaast cynisch dat Hooverphonic vanavond op de TMF-Awards in het Antwerpse Sportpaleis het meeste kans maakt op een Lifetime achievement award . Juist, een prijs voor de verdienste van het trio Hooverphonic (Geike Arnaert, Raymond Geerts, Alex Callier) in de Belgische popwereld. De geplande optredens mogen dan nog afgewerkt worden, in 2009 wil Geike definitief haar eigen weg inslaan.
Stichtend lid Alex Callier liet gisteren in een eerste reactie aan Knack weten: 'Geike vond het wellicht gewoon tijd voor iets nieuws, tijd om haar eigen weg te gaan. Raymond en ikzelf betreuren dat natuurlijk heel sterk. Het kwam even als een mokerslag aan toen ze het ons vertelde. Vooral omdat wij echt van mening zijn dat we onder die bezetting met Hooverphonic nog relevante platen konden maken.' Geike was gisteren niet bereikbaar voor commentaar. Het is typerend voor een zangeres die naast het podium niet graag in de spotlights staat.
Bron: het nieuwsblad
'Maar Hooverphonic blijft zeker ook zonder Geike bestaan', klinkt het bij het management Music and Roses. 'Alleen is nog niet zeker in welke formatie. Misschien komt er één nieuwe zangeres, misschien wel vijf. In elk geval heeft de beslissing van Geike niks met ruzie binnen de groep te maken. Geike ambieert nu een solocarrière in de muziekwereld, en daarvoor was het nodig om er even tussenuit te knijpen.'
In die context is het welhaast cynisch dat Hooverphonic vanavond op de TMF-Awards in het Antwerpse Sportpaleis het meeste kans maakt op een Lifetime achievement award . Juist, een prijs voor de verdienste van het trio Hooverphonic (Geike Arnaert, Raymond Geerts, Alex Callier) in de Belgische popwereld. De geplande optredens mogen dan nog afgewerkt worden, in 2009 wil Geike definitief haar eigen weg inslaan.
Stichtend lid Alex Callier liet gisteren in een eerste reactie aan Knack weten: 'Geike vond het wellicht gewoon tijd voor iets nieuws, tijd om haar eigen weg te gaan. Raymond en ikzelf betreuren dat natuurlijk heel sterk. Het kwam even als een mokerslag aan toen ze het ons vertelde. Vooral omdat wij echt van mening zijn dat we onder die bezetting met Hooverphonic nog relevante platen konden maken.' Geike was gisteren niet bereikbaar voor commentaar. Het is typerend voor een zangeres die naast het podium niet graag in de spotlights staat.
Bron: het nieuwsblad
