Trappistenbier of kortweg trappist is een bier dat door trappisten, monniken van de orde der cisterciënzers, wordt gebrouwen. Het is dus géén biersoort, zoals vaak wordt gedacht, maar een omschrijving van de herkomst ervan. De naam "trappist" is afgeleid van La Trappe, een Franse abdij waar in 1892 de orde der trappisten is gesticht.
De door monniken gebrouwen trappistenbieren worden wereldwijd geprezen voor hun ambachtelijkheid, gedurfde, diepe smaak en oncommerciële aanpak. Dit laatste is de reden waarom er wereldwijd nog slechts zeven trappistenbieren zijn. Niet geheel toevallig zijn zes van de zeven gelegen in België, centraal op de horizontale as van de vijf grote bierlanden Ierland, Engeland, België, Duitsland en Tsjechië.
Volgens de regels van de Internationale Vereniging Trappist (IVT) zijn de voorwaarden om de naam "trappist" te mogen dragen de volgende:
1. Het product moet door of onder toezicht van de kloostergemeenschap worden gebrouwen.
2. Het product moet binnen de muren van de abdij worden gebrouwen.
3. Het grootste deel van de winst moet aan sociale werken worden besteed.
Een trappist is een abdijbier, maar niet elk abdijbier is een trappist. Zo is Leffe een bekend abdijbier dat vaak ten onrechte een trappist wordt genoemd. Abdijbieren die de titel van trappist niet dragen, zijn bieren die wel aan een abdij verbonden zijn (vaak alleen in naam), maar niet door de monniken of door hun directe medewerkers worden gebrouwen. Soms bevindt de brouwerij zich zelfs op het domein, maar niet in het klooster. Er wordt soms gebruikgemaakt van het oude abdij-recept maar in veel gevallen gaat het om geheel nieuwe bieren. Wel wordt er vaak onder licentie van de abdij gebrouwen, wat inhoudt dat de monniken toestemming moeten geven voor elke nieuwe reklamecampagne, elk nieuw gebrouwen biertje, elk nieuw etiket, etc. Hiervoor ontvangen de abdijen jaarlijks een percentage van de winst die de monniken zelf weer gebruiken voor hun eigen levensonderhoud, onderhoud van de abdij en natuurlijk voor de goede doelen die zij steunen.
Volgens de regels van de Internationale Vereniging Trappist zijn er thans zeven trappistenbieren, zes Belgische en één Nederlands (La Trappe):
1. Achel van de Achelse Kluis in Hamont-Achel
2. Chimay van de Abdij Notre-Dame de Scourmont in Chimay
3. La Trappe van de Abdij Koningshoeven in Berkel-Enschot
4. Orval van de Abdij van Orval in Villers-devant-Orval
5. Rochefort van de Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy in Rochefort
6. Westmalle van de Abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart in Westmalle
7. Westvleteren van de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren
De jongste aanwinst van deze zeven is Achel, dat pas sinds 1998 wordt gebrouwen. La Trappe heeft van 1999 tot 2005 het logo "Authentic Trappist Product" niet gevoerd. Volgens de Internationale Vereniging Trappist heerste er namelijk onduidelijkheid over de authenticiteit, omdat de abdij Koningshoeven een samenwerkingsovereenkomst met het commerciële Bavaria-concern had aangegaan.
De door monniken gebrouwen trappistenbieren worden wereldwijd geprezen voor hun ambachtelijkheid, gedurfde, diepe smaak en oncommerciële aanpak. Dit laatste is de reden waarom er wereldwijd nog slechts zeven trappistenbieren zijn. Niet geheel toevallig zijn zes van de zeven gelegen in België, centraal op de horizontale as van de vijf grote bierlanden Ierland, Engeland, België, Duitsland en Tsjechië.
Volgens de regels van de Internationale Vereniging Trappist (IVT) zijn de voorwaarden om de naam "trappist" te mogen dragen de volgende:
1. Het product moet door of onder toezicht van de kloostergemeenschap worden gebrouwen.
2. Het product moet binnen de muren van de abdij worden gebrouwen.
3. Het grootste deel van de winst moet aan sociale werken worden besteed.
Een trappist is een abdijbier, maar niet elk abdijbier is een trappist. Zo is Leffe een bekend abdijbier dat vaak ten onrechte een trappist wordt genoemd. Abdijbieren die de titel van trappist niet dragen, zijn bieren die wel aan een abdij verbonden zijn (vaak alleen in naam), maar niet door de monniken of door hun directe medewerkers worden gebrouwen. Soms bevindt de brouwerij zich zelfs op het domein, maar niet in het klooster. Er wordt soms gebruikgemaakt van het oude abdij-recept maar in veel gevallen gaat het om geheel nieuwe bieren. Wel wordt er vaak onder licentie van de abdij gebrouwen, wat inhoudt dat de monniken toestemming moeten geven voor elke nieuwe reklamecampagne, elk nieuw gebrouwen biertje, elk nieuw etiket, etc. Hiervoor ontvangen de abdijen jaarlijks een percentage van de winst die de monniken zelf weer gebruiken voor hun eigen levensonderhoud, onderhoud van de abdij en natuurlijk voor de goede doelen die zij steunen.
Volgens de regels van de Internationale Vereniging Trappist zijn er thans zeven trappistenbieren, zes Belgische en één Nederlands (La Trappe):
1. Achel van de Achelse Kluis in Hamont-Achel
2. Chimay van de Abdij Notre-Dame de Scourmont in Chimay
3. La Trappe van de Abdij Koningshoeven in Berkel-Enschot
4. Orval van de Abdij van Orval in Villers-devant-Orval
5. Rochefort van de Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy in Rochefort
6. Westmalle van de Abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart in Westmalle
7. Westvleteren van de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren
De jongste aanwinst van deze zeven is Achel, dat pas sinds 1998 wordt gebrouwen. La Trappe heeft van 1999 tot 2005 het logo "Authentic Trappist Product" niet gevoerd. Volgens de Internationale Vereniging Trappist heerste er namelijk onduidelijkheid over de authenticiteit, omdat de abdij Koningshoeven een samenwerkingsovereenkomst met het commerciële Bavaria-concern had aangegaan.