Index
Herman zat op zijn werk voor zich uit te staren. Het ging niet goed met zijn relatie, en dat beïnvloedde zijn hele leven. Sylvia had 'het' niet meer, wist hij. Ergens in die zeven jaar dat ze een relatie hadden, waren ze uit elkaar gegroeid. En Herman wist ook dat hij nog het meest zichzelf was gebleven, sans rancune naar haar overigens. Hij had het wel geprobeerd, dat wist hij ook. Maar het lukte gewoon niet meer.
Toch viel het hem moeilijk, want Sylvia was nog steeds een zeer aantrekkelijke vrouw. Hij had de moeite noch het lef gehad om erover te beginnen. Vooral 's avonds, in bed, was ze zo verleidelijk. En zo lekker geil, dat hij er niet over piekerde om erover te beginnen. Dan was het trouwens niet eens zo aan de orde.
Nu Herman steeds meer voor zichzelf de knoop doorhakte, begon hij te kijken naar andere vrouwen. Was hij nog aantrekkelijk? Zou hij het nog kunnen, dat versieren? Degene die, om dit te testen, het meest in aanmerking kwam, was Yvette, de secretaresse van de baas. Hij zag haar iedere dag. Een bloedmooie, jonge vrouw, van een jaar of vijfentwintig. Blond, mooie lange en strakke benen, lekker grote borsten en een heerlijk hoerige, maar toch classy-achtige uitstraling van wat heb ik me jou daar. Zou het me nog lukken...?
Een zomerse vrijdagmiddag, het was rustig op kantoor. Het personeel was op vakantie of had ATV. Alleen de baas zat in een bespreking die nog wel even kon duren. Herman liep naar de administratie. Yvette was er nog. Ze was alleen en belde met haar moeder. Herman leunde met zijn schouder tegen de deurpost. Hij keek haar aan en had geen moeite het telefoongesprek via deze ene partij te volgen.
Yvette wist wel dat de jonge veelbelovende manager er geen punt van maakte dat ze privé belde, maar zelfs zij vond het praatje nu te zout worden. En misschien had hij wel iets nodig. Ze rondde het gesprek af.
'Hai', begon Herman met een ondeugende glimlach. Yvette keek hem beschaamd, maar ook verwonderd aan om die guitigheid. 'Rustig hè?!', zei ze verontschuldigend. 'Nou, je begint daarover', greep Herman zijn kans, 'ik wil je wat vragen'. 'Ga je gang', zei de schoonheid, nog meer verwonderd. Het gebeurde niet vaak dat iemand anders dan de baas haar raad vroeg.
'Ik moet een artikel doornemen waarin wordt gesteld dat negentig procent van alle mannen masturbeert, en slechts vijftig procent van de vrouwen. Ik vraag mij nou af hè, is dat wel zo?'
Yvette keek de manager schattend aan. Ze vond hem wel leuk. Hij had een goed lijf, donkere krulletjes en altijd een vlotte babbel. Ja, ze mocht hem wel. Bovendien vond ze zo'n vraag een vondst, en een interessant onderwerp bovendien. 'Mhwaaah', begon ze zorgvuldig haar woorden kiezend, 'dat is eigenlijk verkeerd gesteld. Wat het percentage is van vrouwen die vaak met sex bezig zijn, dàt zouden ze eens moeten onderzoeken. Dan halen wij die negentig procent ook wel. Masturberen hoeft niet zo bij ons. Zeker niet zoals bij jullie, dat kwakkie-lozen-idee'.
Nu was Herman even uit het veld geslagen. Maar al snel pikte hij het beginnende spel op. 'Ooh', zei hij onnozel, net iets tè professioneel, 'met iemand anders bedoel je?' 'Nee', antwoordde Yvet gevat en gespeeld onbevangen, 'gewoon in hun hoofd, zonder dat je erover praat. Of stiekeme dingen in je eentje. Helemaal spannend als er anderen bij zijn en van niets kunnen weten'. 'Dat is toch masturberen?', voedde de manager de discussie met zijn oprechte vraag. 'Nou ja, als je zonder-slipje-aan-naar-je-werk-gaan ook als masturberen ziet, ben je wel heel erg bekrompen', floepte Yvette eruit.
Toch viel het hem moeilijk, want Sylvia was nog steeds een zeer aantrekkelijke vrouw. Hij had de moeite noch het lef gehad om erover te beginnen. Vooral 's avonds, in bed, was ze zo verleidelijk. En zo lekker geil, dat hij er niet over piekerde om erover te beginnen. Dan was het trouwens niet eens zo aan de orde.
Nu Herman steeds meer voor zichzelf de knoop doorhakte, begon hij te kijken naar andere vrouwen. Was hij nog aantrekkelijk? Zou hij het nog kunnen, dat versieren? Degene die, om dit te testen, het meest in aanmerking kwam, was Yvette, de secretaresse van de baas. Hij zag haar iedere dag. Een bloedmooie, jonge vrouw, van een jaar of vijfentwintig. Blond, mooie lange en strakke benen, lekker grote borsten en een heerlijk hoerige, maar toch classy-achtige uitstraling van wat heb ik me jou daar. Zou het me nog lukken...?
Een zomerse vrijdagmiddag, het was rustig op kantoor. Het personeel was op vakantie of had ATV. Alleen de baas zat in een bespreking die nog wel even kon duren. Herman liep naar de administratie. Yvette was er nog. Ze was alleen en belde met haar moeder. Herman leunde met zijn schouder tegen de deurpost. Hij keek haar aan en had geen moeite het telefoongesprek via deze ene partij te volgen.
Yvette wist wel dat de jonge veelbelovende manager er geen punt van maakte dat ze privé belde, maar zelfs zij vond het praatje nu te zout worden. En misschien had hij wel iets nodig. Ze rondde het gesprek af.
'Hai', begon Herman met een ondeugende glimlach. Yvette keek hem beschaamd, maar ook verwonderd aan om die guitigheid. 'Rustig hè?!', zei ze verontschuldigend. 'Nou, je begint daarover', greep Herman zijn kans, 'ik wil je wat vragen'. 'Ga je gang', zei de schoonheid, nog meer verwonderd. Het gebeurde niet vaak dat iemand anders dan de baas haar raad vroeg.
'Ik moet een artikel doornemen waarin wordt gesteld dat negentig procent van alle mannen masturbeert, en slechts vijftig procent van de vrouwen. Ik vraag mij nou af hè, is dat wel zo?'
Yvette keek de manager schattend aan. Ze vond hem wel leuk. Hij had een goed lijf, donkere krulletjes en altijd een vlotte babbel. Ja, ze mocht hem wel. Bovendien vond ze zo'n vraag een vondst, en een interessant onderwerp bovendien. 'Mhwaaah', begon ze zorgvuldig haar woorden kiezend, 'dat is eigenlijk verkeerd gesteld. Wat het percentage is van vrouwen die vaak met sex bezig zijn, dàt zouden ze eens moeten onderzoeken. Dan halen wij die negentig procent ook wel. Masturberen hoeft niet zo bij ons. Zeker niet zoals bij jullie, dat kwakkie-lozen-idee'.
Nu was Herman even uit het veld geslagen. Maar al snel pikte hij het beginnende spel op. 'Ooh', zei hij onnozel, net iets tè professioneel, 'met iemand anders bedoel je?' 'Nee', antwoordde Yvet gevat en gespeeld onbevangen, 'gewoon in hun hoofd, zonder dat je erover praat. Of stiekeme dingen in je eentje. Helemaal spannend als er anderen bij zijn en van niets kunnen weten'. 'Dat is toch masturberen?', voedde de manager de discussie met zijn oprechte vraag. 'Nou ja, als je zonder-slipje-aan-naar-je-werk-gaan ook als masturberen ziet, ben je wel heel erg bekrompen', floepte Yvette eruit.
